Partner geweld is geen hyper individueel probleem

Deze blog schrijf ik n.a.v. het nieuws over Lil’Kleine en Jamie Vaes.

We houden niet van een blijf-van-mijn-lijfwijf”, rapt Lil’ Kleine (Jorik Scholten) in het nummer “Liegen voor de rechter”. Rappers grossieren in grootspraak en overdrijven doorgaans hun viriliteit en aantrekkingskracht op vrouwen, maar deze zin kreeg een bijsmaak toen de rapper vorige week zondagnacht werd gearresteerd door de Spaanse politie. Zijn verloofde Jaimie Vaes (31) zou zich gewond bij de lobby van hun hotel op Ibiza hebben gemeld. Later deed ze aangifte tegen Scholten wegens mishandeling.

Een schoolvoorbeeld

Een schoolvoorbeeld, noemt Renée Römkens de berichtgeving over het geweld tussen deze twee bekendheden, het publieke debat dat er daarna onder hun miljoenen (online) volgers en fans op gang kwam en hún reactie daar weer op. Römkens is bijzonder hoogleraar gendergerelateerd geweld aan de Universiteit van Amsterdam. “De partners betuigen openlijk spijt, beloven beterschap en vragen het publiek hun privacy te respecteren.

En daar zit volgens haar een probleem

 “Juist als een casus in de openbaarheid komt, wordt het individuele karakter ervan benadrukt. We behandelen partnergeweld als een hyperindividueel probleem, waar buitenstaanders buiten moet blijven.” 

Partnergeweld, zegt zij, is een paradoxaal probleem. Het manifesteert zich in de privésfeer, en tegelijkertijd is het een maatschappelijk probleem.

‘Waar twee vechten, hebben twee schuld.’

In het Wetboek van Strafrecht zijn de strafeisen voor geweld tegen de partner forser dan voor geweld tegen een willekeurige voorbijganger. Desondanks zie je dat agressie tussen partners wordt vergoelijkt en gebagatelliseerd. ‘Waar twee vechten, hebben twee schuld.’ Feit is, zegt Römkens, dat vrouwen disproportioneel vaker slachtoffer zijn van partnergeweld. “Blijkbaar ligt in onze historie of cultuur dat het acceptabel is dat een man boosheid of frustratie uit met geweld jegens de vrouw.

Waar twee vechten, hebben twee schuld. Ik snap dat de meeste mensen deze uitspraak geloven. Toen ik de moed had om eindelijk uit een gewelddadige relatie te vluchten had ik daar grote moeite mee. Want in een dergelijke situatie is dat niet zo zwart wit. Zeker wanneer je te maken hebt met psychisch geweld is dat veelal juist éénrichtings verkeer. De pleger doet dit bewust en het slachtoffer heeft het helemaal niet door.

Onderzoeksinstituut WODC van het ministerie van Justitie en Veiligheid rekent onder partnergeweld niet alleen fysiek en seksueel geweld, maar ook psychisch en economisch geweld. WODC-onderzoeker Annemarie ten “Bij stalking en dwingende controle wordt misschien niet gemept, maar de één houdt de ander er wel onder.

Bewustzijn in de samenleving is een voorwaarde

Om het te kunnen bestrijden, is bewustzijn in de samenleving een voorwaarde, zegt zij. En daar sluit ik me dan ook zeker bij aan. Met het initiatief Samen vóór een Liefdevol Thuis beoog ik juist om meer bewustzijn te creëren over de impact van huiselijk geweld. Onderzoek van Motivaction (2020) biedt betrouwbare aanwijzingen dat er gedurende de coronamaatregelen een toename was in partnergeweld.

We kunnen niet langer doen of we er niets van willen weten of dat we stellig vol blijven houden dat we er in onze organisatie niets mee te maken hebben. Daarvoor is de omvang te groot.

Ernstig en Structureel

Huiselijk geweld tegen volwassenen overwegend (ex-) partnergeweld betreft: 4 procent van de volwassen vrouwen en 2 procent van de mannen heeft in de voorgaande vijf jaar ten minste één voorval meegemaakt. Daar waar het structureel geweld (maandelijks, wekelijks of dagelijks) betreft, rapporteren vooral vrouwen dit. Omgerekend naar absolute aantallen treft dit circa 76.000 vrouwen en 13.000 mannen. Overigens stelt het WODC dat dit een zeer conservatieve schatting is. Juist slachtoffers van ernstig en structureel huiselijk geweld zijn onbereikbaar voor onderzoekers.

Bron: NRC

Iemands buitenkant zegt vrijwel nooit wat er zich daadwerkelijk aan de binnenkant afspeelt.
Anita Wix
Krachtig Kwetsbaar

Ook jij kunt het verschil maken!

De werkvloer is volgens mijn visie en ervaring de plek voor vroeg signalering Huiselijk Geweld. Wanneer er een open cultuur heerst en je als bedrijf kunt laten zien dat er aandacht is voor slachtoffers van huiselijk geweld kunnen we ervoor zorgen dat het veelal onzichtbare leed eerder boven tafel komt. 

Neem vrijblijvend contact op om te kijken hoe jij hieraan mee kunt werken

Samen delen

Samen staan we vóór het symbool, door het te delen. Delen is vermenigvuldigen. Een vermelding op je website, stickers, posters of een bedrijfsartikel zorgen ervoor dat het slachtoffer van huiselijk geweld de weg naar de ervaringsprofessional makkelijk vind, en het herstel van je collega mogelijk maakt.

Scroll naar boven
Scroll naar top